Stadsplaatje uit mijn heel recente verleden als warme appreciatie voor de meer dan interessante blog van Marita Mathijsen.
De driedimensionale Maria Callas zweefde over het podium van theater Carré in Amsterdam op maandag 26 november 2018 – ze stierf in 1977. Ik had me er enorm op verheugd en al heel vroeg kaartjes gekocht, voor 95 euro per plaats en 9,50 servicekosten.
We zagen een pop die sterk op Maria Callas leek, maar een karikatuur van de echte zangeres was. Ze drapeerde telkens opnieuw haar dunne sjaal, strekte haar hand poeslief uit naar de dirigent, bedankte quasi ontroerd met lichte buigingen het applaudisserend publiek. Haar stem was van blik geworden, zonder foutjes, zonder ademmomenten. Ze zong een ratjetoe aan aria’s die ze in werkelijkheid nooit bij elkaar in een concert gezongen zou hebben en van de befaamde aria Casta diva uit de opera Norma zong ze alleen het eerste deel en niet de cabaletta. Daarvoor zou ze zich zwaar gegeneerd hebben in het echt.
Ik voelde me opgelicht…
View original post 538 woorden meer