Zou ns moeten nakijken of de beroemde reclamespot met Hugo Claus ergens gedigitaliseerd rondgaat… Ik heb hem nog op een oude videoband. Ergens. Spek naar mijnen bek, die chocoladepudding, FRanse kaas archiefbeelden op het kanaal van Bart Moeyaert. Nog altijd into ‘mediatisering van de literatuur’, ja. Sinds vorige eeuw al. Echt waar. En straks wil ik mijn tanden gretig in de biografie van Herman Brusselmans zetten, Eindelijk. Grrrrrr et ig naar de wetenschappelijke beschrijving van zijn imago.
Zijn we niet allen Brusselmannetjes, tiens! En Moeyaerts!? En Hemmerechtsen, Lanoyes… Ja, dit waren de namen in de Vlaamse top 5 die ik vorige eeuw met mijn leerlingen van het middelbaar op het groene schoolbord verzamelde. En we Claus’ reclamespot bekeken en bespraken. En Moeyaert min of meer stalkten vele Boekenbeurzen lang, op foto- en handtekeningenjacht. En hem naar de klas haalden.
In adoratie. Leesbevorderende vormen van idolatrie.
… En om van hem te leren schrijven. Op weg naar eeuwige roem. In de krijttijd nog. Een hele tijd voor de digitalisering de wijde wereld transformeerde in ons dorp. Evidence? Ergens heb ik daar nog foto’s, correspondentie, een oude videoband van. Archiefstukken.
The Sausage Machine 